trampolina

Plywalam w obiektywizmie prawdy statystycznej. Plosalam na czubku gory lodowej, zeby nie zmoczyc nozki w lodowatej toni blekitu.Prawdy powszechne, slowniki, encyklopedie, statystyki i nazwy nazwane. Taki byl moj obraz swiata (to dobrze) , ale takze mojego. Udawalam, ze tak jest choc wiedzialam, ze przeciez odstaje od statystyk. Nie da sie byc prawdziwym i statystycznym za razem. Chyba, ze ma sie szczescie jak w totka.

Dobrze by ogolny obraz swiata i nastawienie bylo srednie i statystyczne z nadzieja na polepszenie. Ale moje zycie? To nie glownie to co wiem. To to co che stworzyc, zrealizowac. I nie zawsze musi sie przydac temu statystycznemu.

Obecnosc natury i swiata stworzonego nie przez nas pozwala mi sie poczuc mimo wszystko bezpiecznie bez niczego. Jestem w ufnosci,  ze ktos kto dal temu poczatek zna Wielka tajemnice i madrosc zawarta w kazdym chaosie tego swiata. On to wie. On przeszywa Geniuszem kazdy promyk swiatla i chlodny cien nocy:). Wszystko w Nim. My swiat. On z nami. My jemu...

Kazdy czlowiek , ktory wydaje sie, ze uwaza,ze cos powinnam, tak na prawde jego obecnosc przypomina o czyms co sama chcialam zrobic, czego nie musze zrobic, co chcialabym zrobic. Jesli nie przywiazesz uwagi do tego, kiedy i kto ci o tym przypomnial (ze "masz" cos zrobic ze soba) mozesz w koncu wlasciwie zrozumiec czego chcesz i czy to wiaze sie z ta osoba i ze na pewno nie musi wygladac tak jakby ona tego chciala. O kurcze ! male odkryciz swiadomosci:)

Vanilla Sky: Podobnie jak Matrix istnieje ten swiat, w ktorym ludzie patrza na ciebie. Od dziecka wydawalo mi sie, ze ludzie graja przede mna wielki teatr. Tak samo jak jedziesz metrem i zamkniesz oczy, przytulisz sie do zimnej poreczy lub okna (najprawdopodobniej niezbyt czystego) i jaka masz pewnosc, ze w tym momencie, gdy tracisz widoczny kontakt, kontrole nad swiatem , ci wszyscy ludzie nie patrza na ciebie i nie czekaja az sie obudzisz i mimowolnie zajmiesz sie kierowaniem ich postaciami, wyobrazeniami o nich. Zastanow sie jak jest na prawde? Ten stan teatru na prawde istnieje, to swiat mysli i wyobrazen. Tak na prawde rzeczywistosc jest inna i zawsze niezwykla jesli masz chec sie o tym przekonac lub zdecydowales, ze raczej zyjesz w realnym swiecie a nie "in Lucide Dream". a co wtedy z marzeniami teoriami myslami wyobrazeniami przekonaniami? sa moze tylko wlanie tym?  nie wiem ... jeszcze nie wiem. Co z wiara w Boga? to zupelnie cos innego i chyba wlasnie wtedy mozna doswiadczyc Jego obecnosci? Jak myslisz? 

Czlowiek to nie jest cos co jest jakies i tylko jakies. Czlowiek moze siebie zmieniac, zycie moze czlowieka zmieniac, jesli tylko mu na to pozwoli. Moze sie okazac jak wiele roznych stanow i zachowan jestem w zdolna przezyc, byc w nich. Okazac sie moze, ze uwarzalam siebie za spokojna, ale rownie dobrze moge byc zdenerwowana i jesli nie zaprzecze sobie, ze zlosc np. nie nalezy do mnie, zlosc to nie ja ja potrafie rozwiazywac konflikty bez uzycia zlosci to nabierze ona prawdziwego ludzkiego ksztaltu i nie zrobi nikomu krzywdy? 

Czemu wolalam byc nie w ludzmi? Bo za czesto traktowalam to jak  mnie sprawdzian, ze duzo rzeczy bede musiala. a teraz okazuje sie ze duzo spraw jest po prostu przyjemnych nawet sprawdziany i klotnie. Wyrazanie wlasnego zdania i nieukrywanie bledow, ale widzenie w nich nauki. bledy sa nauka zawsze . Tylko nie zawsze trzeba uczyc sie na bledach czasem mozna przez zabawe np:)